Sabırla ilgili söylenen tüm özlü sözleri, atasözlerini
Sherlock izleyicisine armağan ediyorum. Sabırla ilgili yazılmış her bir kitap
satırını, her bir şiir dizesini de… En sabırlı izleyici kitlesi biziz, biz!
Sherlock, ağzımıza bir parmak bal çaldıktan sonra gitmeyi
de, uzuuuun bir süre sonra yeniden gelmeyi de hep bildi. Yine geldi, gitti.
“Hoş geldin, gel otur bir kahve yapalım.” dememize kalmadan kapıya yönelip
vedasını etti. Fakat o aradaki 90 dakikada gönlümüzü hoş etmeyi ihmal etmedi.
Geçmişten bugüne, bugünden geçmişe gide gele kafamızı allak bullak etmeyi de.
Selam sana da ey “Zihin Sarayı”!
“Geliyor gönlümün efendisi!” modunda hazırlandığım, uğruna
saatler kurduğum 1 Ocak akşamında Sherlock bizi nerelere götürdü, gelin biraz
konuşalım.
Öncelikle her ne kadar “özel” bölüm olsa da asla geçtiğimiz
3 sezondan bağımsız bir bölüm değildi. Önceki bölümleri tamamen izlememiş
olsanız da en azından birçoğunu izleyerek konuya hakim olmalısınız. Ama bence daha
iyi yorumlayabilmek adına sıralı gitmekte fayda var.
Dr.Watson da nerede kaldı, bi' çözemedik olayı.
Sherlock Noel Özel bölümünde modern zamanlardan hikayenin
doğduğu Victoria Dönemi’ne, 1895’e uzanıyoruz. “The Abominable Bride” adı
verilen bölümde ölü bir gelin var ve kahramanlarımız bu ölü gelinin gizemini
çözmekle meşgul. Thomas Ricoletti şaşkın, Bayan Ricoletti gizemli. Ee hadi o
zaman Sherlock Holmes’un zihin sarayına doğru yola çıkalım, ne duruyoruz?
Bildiğimiz gibi Sherlock olmak, zihin sarayının
koridorlarında gezinerek cinayet çözmeyi, bu cinayetleri çözerken de
Dr.Watson’la tatlı tatlı atışmayı gerektirir. Benim de çok sevdiğim, bu tatlı
atışmalara ayrıntılı olarak uzanmayacağım, zira bir girdik mi hiç çıkamayız.
Hoş, ben bu çıkamama halini de seviyorum ama neyse. Ne diyorduk? Zihin sarayı!
Sherlock’un Bayan Ricoletti olayını çözmek amacıyla başlattığı yolculuk elbette
Moriarty ile de yollarını kesiştirdi. Ben Bayan Ricoletti olayını, “Sherlock
zekasını gösterelim işte” şeklinde bir cinayet çözme meselesinden çok
Moriarty’nin ölümüyle bağlantılı olarak okudum. Moriarty öldü. Ama ya asıl mesele
öyle değilse? Sürekli vurgulanan “ikiz olma” durumunu da 4.sezona doğru yola
çıkarken cebimizde taşımakta fayda var. Nihayetinde cinayet öyle karmaşık,
değişik bir kurgu sunmuyordu bize; bize sunduğu tamamen alt metinden Sherlock
dünyasını okumaktı. Tabii ki seyredilen her ne ise, her kişide farklı yorumlara
yol açabilir. Ben sahneleri yüzeysel okumaktansa derinine inmeyi tercih
edenlerdenim. Öyle olunca da meseleye cinayetten öte “Sherlock Holmes olmak” bağlamında
yaklaşıyorum.