1972 İdamları
Deniz
Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın idam kararı 2 Mayıs 1972'de Senato'da
onaylanmasından sonra devrimciler, idamları engellemek için eylemlere
başladılar. 3 Mayıs 1972 günü, yani idamlardan üç gün önce senato, idamları
yeniden onayladı.
5 Mayıs’ı 6 Mayıs’a bağlayan
gece yarısı (01.00 – 03.00 arasında) Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan
idam cezalarının infazı için hücrelerinden alınırlar. Sabaha karşı ise Ulucanlar
Cezaevi avlusunda kurulan darağacında idam edildiler.
Deniz Gezmiş, vasiyet olarak
babasına verilmek üzere son bir mektup verir. Son mektubundan alıntılar:
“…İnsanlar doğar, büyür, yaşar ve ölürler. Önemli olan
çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde, fazla şeyler yapabilmektir.
Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal
karşılıyorum. Ve kaldı ki; benden önce giden arkadaşlarım, hiç bir zaman ölüm
karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de etmeyeceğimden şüphen olmasın.
…
Cenaze
için avukatlarıma gereken talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara'da 1969'da ölen arkadaşım Taylan Özgür'ün yanına gömülmek
istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul'a götürmeye kalkma.
Annemi
teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum.
Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı
olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir
yerde insanlığa hizmettir.
Son anda yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık
duymadığımı belirtir seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle
kucaklarım...
Oğlun Deniz Gezmiş.”
Rodrigo’nun gitar konçertosu eşliğinde ve
“Hadi eyvallah!” diyerek idama gitti.