RaniniTV röportajlarına başladığım dönem hangi oyuncuyla sohbet etsem Hakan Günday’ın ve de Daha’da kurduğu, gerçek yerine distopik olmasını dilediğim dünyanın havasını mutlaka solurduk. Halihazırda uzun zamandır okumak istediğim yazarlardan olduğu için Günday’ın Daha’sıyla 1.5 yıl önce yollarımız kesişti sonunda. Her satırında beni iyice kamburlaştırdı ve boğazımdaki yumruğu çığa dönüştürdü. Gaza yerine ben çığlık atmak, Ahad’ı Sineklerin Tanrısı’ndaki çocukların önüne yem olarak bırakmak istedim. Darbesini öyle sağlam indirmişti ki Onur Saylak’ın, Hakan Günday ve Doğu Yaşar Akal ile birlikte kolları sıvayarak Daha’yı beyazperde uyarlayacağını duyduğum an şafak sayar gibi filmi bekledim. Ve gün gelip de o 117 dakika sonlanarak ışıkların görünürde yandığı ama insanlık için tekrar tekrar söndüğü gün salondan, “Galiba ilk defa bir kitap uyarlaması, aslından daha sert” diyerek ayrıldım. Ahmet Mümtaz Taylan’ın Ahad portresine bence değinmeye bile gerek yok; öfke, saygı ve hayranlığı aynı anda hissettirdiğini söylesem herhalde yeterli olur. Harmin (Turgut Tunçalp) ve Dordor (Tankut Yıldız) ise gözümde kitaptaki betimlemelerin özel dikim vücut bulmuş halleri oldu. Ve Gaza… Nüfus kağıdındaki yaşıyla 180 derece ters orantılı hayat deneyimine sahip, kendi akvaryumu içinde diğer balıkları yemek zorunda kalırken her saniye boğulan Gaza rolündeki Hayat Van Eck, filmin en sarsıcı nokta atışlarından oldu. Her “Hadi baba bana bin vur, bir say” dediği an onun yerine ben hayatın kendisine, sisteme tekme atmak istedim.

Ay Yapım imzalı filmin galasının gerçekleştiği gün kendisinden çok heyecanıyla tanıştığıma mutlu olduğum Hayat Van Eck’i “daha” fazla anlatmayıp şunu diyeceğim; bu filmi ve de Hakan Günday’ın kaleminin bıraktığı izi ıskalamayın. O 36 seanstan birine denk gelerek hedefi tam 12’den vurun!

Derin, manyak, sıkıntılı, masum ve ruhsuz.

Zihinsel gücüne sahip olmayı seçerdim.

Daha, atom; bizler de kesinlikle içindeki acı biberiz.

İlk audition’ı değil de, hatırladığım en eskisi Daha filmi için girdiğim audition’dı. Üç veya dört tekrar almıştık. Tam olarak nasıl bir sahneyi canlandırdığımı kavrayamamıştım. Ajanstakilerin yardımları ve önerileriyle başardım.

Daha, benim ilk oyunculuk deneyimim ve söz konusu çok mutlu bir film olmadığı için “komik” denebilecek bir hata aklıma gelmiyor.

“Kurt gibi geçireceksin hayata dişlerini, kurt gibi!”

Benim yerime filmde Ender karakterini canlandıran Salih (Alkan) oynasa ilgi çekici olabilirdi bence. Ben ise öksüren adamın dostu ve ona yardımcı olmaya çalışan adamı oynamak isterdim.

Özgürlük, keyif ve müziğin insanı Bob Marley’i bastırırdım tişörtüme.

 

1960’lar, New York. Hippielerle bolca aktiviteye katılmak hoş olabilirdi.

Bunu söyleyebilecek durumda değilim ne yazık ki; daha çok gencim (gülüyor.)

Pek dizi izleyen biri değilimdir; sadece Vikings’i takip ediyorum. Yanında patlamış mısır fena olmuyor.

Şimşek Hırsızı serisinin dünyasında güne başlar; oradan Vikings’e geçerim. Akşam da final Narnia’nın dünyasında olurdu.

En çekilir yanı yaratıcılık ve kendimden farklı birisini canlandırmak. En çekilmez yanı ise her an neyle karşılaşacağını ve ne isteneceğini bilememek.

Relaxist olurdu.  

Seni en çok keyiflendiren şey nedir?

 

Bisiklet yolları.