Eurovision’daki en dahice sahneleme fikirlerinden birinin ilk 5’e bile girememiş olması gerçekten üzücü. Romantik bir düet olan “Goodbye to Yesterday” Art Deco hissi veren görselleriyle hoş bir atmosfer yaratırken, hikayesini sadece gölge ve ışık oyunlarıyla, hiçbir şaşalı numaraya ihtiyaç duymadan anlatıyordu. Şarkıcıların çarpık kamera açılarıyla ekrana yansıyan oyunculuğu görmeye değerdi. Finale doğru Elina Born’un gözünden süzülen bir damla yaş tam da Eurovision’a yakışır bir drama katıyordu performansa. Finalde erkek solistin çaktırmadan sahneden ayrılması ve kadın solistin yalnız başına kalması, şarkının hikayesini tamamlarken izleyenlere alkışlamaktan başka bir şey kalmıyordu. Herhalde vokal performansları Avrupalıları ikna etmeye yeterli olmadı. Yoksa “Goodbye To Yesterday” geceyi çok daha iyi bir sonuçla bitirmeliydi.