Her gün âşık olduğun, sana âşık olduğunu bildiğin kadına bakmak… Her gün O’nun için iyi şeyler yapmaya çalışmak ama O’ndan uzak durmak zorunda kalmak… Her gün Aslı’ya bakmak ama O’na gerçekleri anlatamamak…

 

Hani özette geçen “Barış için karanlık bir dönemin başlangıcı olacak” cümlesi vardı ya, geçen hafta tamda bunu yaşattılar bize. Attılar karanlıklara, kazanın çözülmesi, Barış’ın aşk itirafı, Aslı’yı kendine yakın mı uzak mı tutsun karar veremeyişi, Aslı’nın başında bekleyişi…

 

Önce Semih’i çıkarttılar karşımıza, sevdiği için vicdan azabını ömür boyu çekmeyi göze alan bir adamı. (Yalnız nasıl bir hayal kırıklığıydı o resimler) Semih’in tavırları çok netti Barış yoluna devam etmeli sırrını geçmişte bırakmalıydı. Barış ta kabul etmişti başta, denemişti ama bu bölüm gördük ki onlar sadece Aslı & Barış değillerdi arkalarında ailelerini de taşıyorlardı ve sırrı geçmişte bırakmak o kadar da kolay değildi.

 

Ve bizler yine kaldık yolun ortasında gözümüz yaşlı. Tam da hayata bir şans vermeye karar vermişken, tam da korkularımızın üstüne gitmeye başlamışken tam da Barış Bey “Barış” olmuşken. Aslında ne kadar da kolaydı başta her şey. Aslı Barış’ın yanında işe başlayacaktı, o sırada Barış olayı çözecek herkes yoluna devam edecekti. Ama hayat, Barış plan yaparken çoktan devreye girmişti ve Aslı Barış’ın hayatına ufak adımlar ve kaçamak bakışlarla dâhil olmaya başlamıştı.

 

İlk bölüm “Bazen kendimi bulamadığım zamanlar oluyor.” dediği o büyük evi vardı ya Barış’ın, şimdi o evde anılarından kaçacak yer bulamıyor. Her yerde Aslı’nın bıraktığı ufak yaşam pırıltıları var. Sürekli Barış’ın aklını kurcalayan, O’nu Aslı’ya çeken, kalbinin üstünde taşıdığı ufak anılar. Barış’ta ne yapsın elindeki tek nedene “okul”a tutunup sürekli Aslı’nın yanında buluyor kendini. Sanki O’nu okula döndürünce yanından uzaklaşabilecekmiş gibi. Barış, Aslı’nın geçmiş yaralarını iyileştirmeye çalışırken O’na yeni yaralar bırakıyor. O yeni yaralar Aslı’ya yeni duvarlar örüyor ve o duvarlar da Barış’ı yavaş yavaş Aslı’nın hayatından dışarı itiyor. Teo haklı yanında olarak değil yanında olmayarak daha büyük zarar veriyor Barış Aslı’ya çünkü Aslı, Barış’lı hayatın nasıl olduğunu gördü, yaşadı, sevdi. Şimdi öylece çekip gidemiyor. Nasıl sabah uyanan Barış’ın ilk işi camdan Aslı gelmiş mi diye dışarı bakmaksa Aslı’nın da artık uyandığında aklına gelen ilk şey Barış. Birbirlerinin hayatlarına dokundular, dâhil oldular ve iz bıraktılar şimdi ikisi de geri dönemez ki zaten geri dönmek isteyende yok gördüğümüz gibi.

 

 

 

Bölümü izlerken Aslı gibi hissettim. Bekledim, bekledik ama gelmedi o sahne, o itiraf bir türlü. Aslı Emrah’a yakınlaştıkça sahne geliyor dedim ama olmadı. Barış Emrah kavgasından sonra Aslı Barış’ın arkasından gidince tamam dedim şimdi bir şeyler olur ama Barış sağ olsun “okul” dedi yine ve öylece kalakaldık bizlerde. Son sahnede Teo ikisini bırakınca eee artık Barış bir şeyler yapar, arkasından koşar dedim ama yine olmadı. (Gerçi bölüm orada bitti belki yeni bölümde sahnenin devamı gelir.) Bu bölüm her sahnenin, her repliğin ardından bir şey bekledik ama gelmedi maalesef.

 

Aslı da bundan saçmaladı bu bölüm. Her adımı boşa çıktı, Barış için yaptığı tahminler tutmadı, aşkı karşılık bulmadı. Aslı’da elinden ne kadarı gelebiliyorsa o kadar karşı çıktı Barış’a, arabasına binmeyi reddetti, konuşmayı reddetti, ağzına ne gelirse söyledi, Barış’ı hayatından çıkarttı ya da en azından O’na böyle söyledi. Aslı Barış’ın her hareketinden, her sözünden kendince bir umut ışığı arıyor. Bir başka dizide yine kadın karakterin erkeğe isyanını hatırlattı bu durum bana “Kendi kendime işaretler yaratmaktan yoruldum artık. Ya senin bir gülüşünün bendeki etkisini biliyor musun sen? Ya da aptal bir esprini saatlerce düşünüyorum. Cümlelerinin arasında söylemediklerini aramaktan bıktım artık anlıyor musun?” (Kara Para Aşk 13. Bölüm) Yakındır sonunda Barış da Aslı’yı bu noktaya getirecek gerçi getirdi de ama bizde bu isyanın sonu ne olacak işte onu bilmiyoruz.

 

Barış bir yolunu bulmalı madem yoluna Semih gibi yalanla devam edemiyor o zaman Aslı’nın yöntemini kullanmalı. Acı gerçeğe biraz şeker ekleyip her şeyi anlatmalı Aslı’ya hem gerçeği söylemeli hem de Aslı’yı yanında tutmalı. Aslı zaten Barış’ın yanında durmaya hazır, Barış’la birlikte berbat hissetmeye hazır. Aslı sadece Barış’ın hayatına nasıl dâhil olacağını, neyin engel olduğunu çözemedi ama Barış’ın da bildiği üzere Aslı avukat potansiyeli olan biri Barış’ın işaretleri bırakması yeterli Aslı yolunu da çözümü de bulur ve Barış’ın hayatına dâhil olup yanında durur.

 

 

 

Geçen haftaki bölüm o kadar fena vurdu ki beni bu hafta bir tık aşağıda kaldığımızı kabul etmeliyim. Örneğin olay neden sadece Barış’a kaldı? Teo hayatına devam ediyor Gül yanında, Hakan’ın geçen haftaki o hali kayboldu gibi kız tavlama olaylarına geri döndü (Gerçekten İlayda’yı Hakan’a yazacaklar mı acaba?), geçen hafta Hakan’ı benden alma diye Barış’ı zor durumda bırakan Cahide teyze Şirin’i oturtmuş karşısına Aslı şirkette mi değil mi onu araştırıyor. Ayrıca kaybettiği oğlunu da unutmadık geçen hafta Barış o konuyu konuşacaktı teyzesiyle ama bu bölüm hiç bahsedilmedi. Malum biz Cahide teyzeyi sevdiğine kavuşamadı o yüzden evlenmedi diye biliyorduk. Aslı ve Barış’ın durumu düzelmeyince, olayı Barış’ın üstüne bırakıp herkes ne çabuk hayatına devam ediyor diye düşünüyor insan ister istemez.

 

Barış Aslı’yı kendinden korumaya devam etsin hayat çoktan bir şans verdi onlara. Yazımı Barış’ın sözlerini Barış’a ithaf ederek bitiriyorum; “Peki bunlar ya işaret değil de sınavsa? İnsanlar sevdiği şeyle sınanırmış.”

 

İyi seyirler…