Poyraz Karayel: Bunca anıyı neremize sokacağız Dedem?

Poyraz Karayel: Bunca anıyı neremize sokacağız Dedem?
Senden ayrılmamızın üstünden tam bir hafta geçti. Bir insanın dakikada 16 defa nefes aldığını düşünürsek senden ayrılalı 161.280 defa nefes almışız. Aldığım nefesler ciğerime batıyor, seni özleyen yerlerim acıyor...

Bugüne kadar hiçbir şeye bu kadar bağlanmamıştım. Bir diziye bağlanıp, onu hayatının merkezine koyan insanlara akıl erdiremezdim. Öyle olmuyormuş seninle anladım. Birçok ilki barındırıyordun benim için, bağlandığım ilk diziydin yada izlerken ağladığım, izledikten sonra ağlayarak sabahladığım, hayatımın merkezine koyduğum... Ve daha nice ilklerim vardı seninle yaşadığım.

Hayatıma kattığın onca güzellik var mesela...

"AŞK" gibi, aşka inanmayan bir insandım ta ki seni izleyip de Ayşegül ve Poyraz'ı tanıyana kadar. Hayatıma aşk denen bu güzel duyguyu kattığın için de ayrıca teşekkürler Poyrazcım Karayel... Sadece aşk mı? Tabii ki hayır... Onlarca güzel insan hayatıma başta Burçin abla, İlker abi, Ata Berk, Celil abi, Hale abla, Funda abla ve adını sayamadığım onlarca güzel kalpli insan. Yüzlerce kardeşim oldu mesela yüzünü hiç görmediğim hatta çoğunun adını bile bilmediğim. Hayatıma kattığın onlarca güzel insan için, yüzlerce kardeş için de teşekkürler Poyrazcım Karayel...

Onca anım bitikti seninle ilgili çarşamba akşamları çalışmadığım için düşük aldığım sınavlar mesela, yada çarşamba akşamı misafirliğe gitmemek için hasta numarası yapmalarım, elektrikler kesildiği zaman izleyemediğim için geçirdiğim sinir krizleri, ertesi gün bölümü izlemek için okulu kırıp eve gelmelerim yada sezon finaline denk geldiği için gitmediğim lise mezuniyetim...

Ve şimdi tüm bunlara veda etmek zorundayız.

Hayatımızdaki ilklere, bize kazandırdıklarına, onca anıya... Öyle canım yanıyor ki sanki kalbime bıçak saplıyorlar hatta o da yetmiyor daha çok canımız yansın diye bir de bıçağı çeviriyorlar. Resmen deşiyorlar kalbimizi, diri diri söküyorlar. Canımız yanıyor ama sesimiz çıkmıyor.

Bir hafta geçti üzerinden ama hâlâ kendime gelemedim. Hâlâ kendime gelemememin nedeni bunca şeye veda etmek zorunda olmak mı yoksa Ayşegül'ün ölüp Poyraz'ın delirmesi mi hâlâ tam olarak çözemedim. Belki de ikisi de...

Kısacası Poyraz Karayel hayatımıza onca güzellik katarak, onca anı biriktirerek, bağıra çağıra, bizi kalbi kırık, gözü yaşlı bırakarak aramızdan ayrıldı.

Biz şimdi bunca anıyı neremize sokucaz Dedem?



BİZE YAZIN!
Ad
Soyad
e-mail
Mesajınız
GÖNDER