Herkesin hayatında bir dönüm noktası vardır. Seni tanımamız da kendi kişiliğimizin oluşmasında bir dönüm noktası oldu aslında. Bu sadece seni sevmekle alakalı olan bir şey de değil. Öyle bir karakterin, olaylara bakış açın, hep bardağın dolu tarafını görme amacın var; öyle bir yaşama sevincin, enerjin, mutluluğun, pozitifliğin var ki bize örnek olmaman, yanındaki insanların mutsuz olması mümkün değil. 

Tanımadığın bir insana böylesine bir  sevgi beslemek mümkün mü? Evet mümkün. Çünkü sen kişiliğinle, karakterinle, yaptıklarınla, söylediklerinle tanımadığın onlarca insanın hayatına bir şekilde dokundun. Asıl mümkün olmayan böyle bir insanı sevmemek.

Sen tanımadığın o kadar insana öyle güzel örnek oldun ki hep bir şekilde karakterimize, hayatımıza yön verdin. Nasıl mutlu olunur onu öğrettin. Bazı eserler vardır, asırlar geçse de unutulmayan. O eserlerin unutulmamasının nedeni insanların onda kendi hayatlarından bir parça bulmasıdır. Onlara yalnız olmadıklarını göstermesidir. Yol göstermesidir. Düştüklerinde nasıl kalkılacağını öğretmesidir. İşte sen de bizim öğretmenimizsin. En başta bize iyi bir insan olmayı öğrettin. 

Belki bu yazılanlarla seni çok tanrılaştırdığımızı, dört dörtlük gördüğümüzü düşüneceksin. Tabii ki herkes gibi sen de dört dörtlük değilsin. Senin de hataların oldu ve olacak. Ama sen hep hatalarından yeni bir hayat yarattın. Hatalarınla sen oldun, bu konuma geldin.

"Hatalarım tabii ki oldu ama ben o hataları yapmamın bir sebebi olduğunu ve hatalarımdan ders çıkartmam gerektiğini düşünürüm" dersin ya hep. İşte bu bize hayatta yapılan hataların, daima doğruları götürmek zorunda olmadığını gösterdi. Ve o yanlışlardan ders alıp bir doğru yaratabileceğimizi...

Sen bize bu kadar güzel şeyler vermişken bu yapılanlar hiçbir şey belki ama umarım yüzünü bir nebze olsun güldürebiliriz. 

Bu yıl da sana yepyeni uğurlar getirsin, hep senin kadar temiz kalpli insanlar olsun hayatında, seni mutlu edebilen insanlar.. 

İyi ki doğdun bizim kız. İyi ki varsın!