Nurgül Yeşilçay ve Özcan Deniz’in yakın zamanda bir film çekimi için tekrar bir araya geldiği haberlerini görünce aşırı sevinen her insan gibi, ben de zamanında Asmalı Konak çılgınlığında kendimi kaybetmiş, Asmalı Konak – Hayat filmini izleyeceğim diye Ankara-Adana otobüsü kaçırmakta bir mahsur görmemiş birisiyim, çünkü Seymen’le Bahar’ın aşkının yanında Adana’ya bir gün önce gitmek nedir ki?

Kapadokya’ya akın akın konak görmeye akan insanlar, ‘Dicle sürmesi gelmiştir.’ diye kağıtlar asan çarşı esnafları, Bahar ve Seymen’in bir saniye bile durulmayan bol fırtınasının karşısında, Sümbül Hanım ve Ali Bey’in nakış inceliğindeki aşkları. Piraye’nin Ali’ye olan aşkı uğruna nasıl tası tarağı toplayıp oralara yerleştiğini anlattığı tek bir sahneyi bile üstünden yıllar geçtiği halde unutmadım. Mevzuda yine Mahinur Ergun, Çağan Irmak ve Meral Okay olması elbette tesadüf değildir.