Bunca hafta izledik, ben bazen bir şeyler karaladım buraya. Siz, sağ olun,
okudunuz. Yorumladınız... Hepsi bu final günü içindi. Final günü geldi.
Koltukta iki kişi oturuyordu: Merve ve Turabi.

Kuzuların sessizliği
Turabi sembol oyununu kazanıp haftalar öncesinden Kıbrıs'ı garantiledi, daha
sonra yine rakiplerini eledi ve o iki koltuktan birine oturmaya hak kazandı.
Buradan baktığınızda fiziksel ve istatistik olarak şampiyonluğu yüzde yüz
hak eden bir Turabi var. Bakın içsel yaşantısından ve söylediği sözlerden
bahsetmedim. Öte yandan bir Merve var; mücadeleci ruhuyla kendini finale kadar
taşıyan... Ben de dahil olmak üzere, çoğu insan şöyle düşünüyordu: "On
yılın şampiyonu muhabbeti var, eminim bir kadın şampiyon olacak." Neyse,
program başladı ve ben de tıpkı dizi yorumlayan yazar arkadaşlarım
gibi bu son günü yorumlamak istedim.
Öncelikle, bunca zaman içimde sakladığım ve artık çıkarmak istediğim bir gerçek
var: Bu finalde Hilmicem'in olmasını istiyordum. Survivor’da birinci olabilmek
için ne gereklidir: Tip? Karakter? Performans? Bir veya birkaçı eksik olsa
şampiyon olunur ama üçünün tek bedende birleştiği isim Hilmicem’di. Acun Ilıcalı
da bahsetti hatta: “Biz Hilmicem’in yanında kim olur diye düşünüyorduk.” Hilmicem,
Survivor 10 yılın birincisi Hilmicem İntepe olmayı değil, Turabi’nin arkadaşı
Hilmicem olmayı tercih etti. “Pişman değilim.”dedi. Saygı duyuyoruz, ne
diyelim.
Survivorlarda izlemeyi en sevdiğim şey, final günü yayınlanan kamera arkası
görüntüler ve montajlar. Acun Ilıcalı o görüntüleri yayınladıkça herkes “Beni
de al Acun Medya’ya!” diye iç geçirmiştir. Valla, ben de can attım. Düşünsenize,
mesela Kanal D’nin çalışanları her gün tıraş olmak zorunda, gömlek-kumaş pantolon
giymek zorunda ama Acun Ilıcalı’nın ekibi parmak arası terlik, bermuda şort,
saç sakal eğlene eğlene çalışıyorlar.
Formula 1 Dominik Grand Prix
“Patates” mevzusu yarışma esnasında can sıkıcı olsa da programda tatlıya
bağlandı. Gerçekten de açlık etkiliyor insanları… Bir de gelenek olarak ekipçe
oynadığı maçların gollerini gösterdi. Ben evde “Bir numara kesin Acun bak, göreceksiniz.”
dedim. Gerçekten de oydu ama şimdi hakkını yemeyelim ef-sa-ne bir goldü.
Tebrikler Acun Bey.
Merve ve Turabi’nin duyguları en az elli kere soruldu program boyunca. Hepimiz
ezberledik mi? Merve ağabeyi Ahmet Dursun’u kaybetti, Almeda’sını kaybetti.
İnsanlara tatlı görünmek için değişmedi ve itici oldu, o an ne gerekiyorsa onu
yaşadı… Yine de dedik ki “Hasan’ı eledi, Hilmicem’i eledi. Kesin Merve
kazanacak.” Bana kalırsa Merve kazanıyordu da zaten.
Peki, neden bu başlığı seçtim? Yarışma boyunca elli tane Mevlana, Yunus
Emre şiiri dinlemişizdir. Bi’ tane de neden ben yazmayayım? Tabii ki başlığı
yazmamdaki tek amaç bu değil. Acun Ilıcalı ailelere söz verdiğinde bitti Merve
Aydın’ın şampiyon olma ihtimali. Çünkü ortada Survivor ile alakası olmayan konuşmalar
yapan hırslı, milliyetçi ve kinlenmiş bir baba vardı. Vatan, millet, bayrak
ajitasyonu artık tutmuyor bizim ülkemizde. “Kızıma kimse destek olmadı, evimi
sattım onu olimpiyatlara hazırladım.” gibi laflar Merve’yi orada utandırdı. Duygu
sömürüleri bitmek bilmedi. Bir de TIME’a kapak olma mevzusu var tabii… Babası
coşkuyla bunları söylerken kendisini milyonlarca insanın izlediğinden habersiz,
“TIME’a üç kişi kapak oldu, Mustafa Kemal Atatürk, Turgut Özal ve Merve Aydın.”
Tabii ki “Bunlar bunlar da kapak oldu.” diye açıklama yapmayacağım, zaten Acun
Ilıcalı olayın saptırıldığını anladı ve gereken cevabı verdi. Olayın seyri bir
anda değişti. “Merve’yi desteklediğim halde babası yüzünden Turabi’ye oy
atacağım.” tweetleri okudum çokça.
Üzülerek söylüyorum, bu gece Merve Aydın kaybettiyse, sebebi babasıdır. Turabi’nin
babası bunun üzerine aynı Turabi gibi “Acun abi…” diye başlayıp lafını minimum
seviyede tutunca sanki dünyanın en tatlı ailesi Turabi’ninmiş gibi geldi
hepimize. Bir de babasına “Siz nasıl Turabi gibi bir evlat yetiştirdiniz?” diye
sormuşlar, onu övgü dolu sözlerle yanıtladı. Kıyamadım, babadır. “Soruyu yanlış
anlamışsın abiciğim.” diyeceğim ama işte, diyemiyorum. 3 Temmuz, Turabi’nin
doğum günüymüş. Kutlu olsun. “Harçlığımdan kısıp sana oy attım.” diyenler varmış,
atmasınlar’mış. Turabi geçen sene 500000 Türk Lirası’nı kazanan insan, şu an
tahmin ediyorum ki Survivor’ı o saniye izleyen insanların %99’undan daha
zengin. Neden hâlâ “Doğum günümü kutlamadım, görmedik.” gibi şeyler söyleyip
insanların algısıyla oynuyor? Öyle ya da böyle… Kazandı. Bunca zaman izledim.
Sonunda da “Sanki bana kazandı!” dedim. Ne sevindim, ne üzüldüm. Aldığı ödül,
kendisine hayırlı olsun.