Biz sana tutunduk Poyraz'cım Karayel.

Herkes Poyraz Karayel'in ne kadar değerli bir dizi olduğunun farkında. Aslında bu kadar özel olmasının birçok sebebi var.

Mesela senaristimiz; Ethem Özışık hakkında ne yazsam yetmez, o yüzden buradan sonsuz selamlar gönderiyorum kendisine. Kalemine, aklına bin sağlık Ethem Beyciğim.

Yönetmenlerimiz; ilk iki sezon olsun, bu sezon olsun, Çağrı ve Osman hocalarım büyük bir iş sergilediler. Gerçekten muhteşemler, hepimiz şahidiz.

Ekip; Poyraz Karayel ekibi o kadar uyumlu ki; bunu bize de çok güzel bir şekilde yansıtıyorlar. Bu da bir işin başarılı olmanın en büyük sebeplerden biri tabii.

Gelelim asıl sebebimize. Gelelim İlker'cim Kaleli'ye. Nerden başlasam inanın bilmiyorum. Kelimelerin karşısında kifayetsiz kaldığı adam.

Kendime bir sözüm var; Poyraz Karayel'in son dakikasına kadar izlemeye devam edeceğim. Niye biliyor musunuz? Çünkü; izlemesem hep bir şeyler kaçıracakmışım gibi hissediyorum. Zira İlker Kaleli döktürmeye devam edecek ve ben hiçbir sahnesini kaçırmak istemiyorum. Size de oluyor itiraf edin. 

Olmuyor mu?

Aylar geçse, yıllar geçse bile bu sahnenin içimde yarattığı acı asla geçmeyecek...

Bir oyuncu yürüyüş ile bu kadar şey ifade edebiliyorsa eğer... Sesi ile bize bu kadar etkilemeye başarabiliyorsa eğer... Bu oyuncunun kıymetini bilmeliyiz. İlker Kaleli o kadar derin oynuyor ki! Pardon, oynuyor demişim. O kadar derin yaşıyor ki; sahne bitiyor, bölüm bitiyor ve biz bir kaç ay sonra hâlâ o sahnenin etkisinde buluyoruz kendimizi!

Poyraz Karayel çok farklı bir karakter. Her açıdan. Ona çok bağlandık. Ama hiç düşündünüz mü ya İlker Kaleli'den başkası canlandırsaydı o karakteri? Yine böyle sevecek miydik onu? Bu kadar bağlanacak mıydık? Zira ben hiç düşünemiyorum. Sanki İlker Kaleli, Poyraz olmak için yaratılmış. O bizim Poyraz'ımız. Hep de öyle kalacak...

Velhasıl kelâm İlker Kaleli'nin önünde ben de, tüm Poyraz Karayel'ciler de saygıyla eğiliyoruz. Sen hep ekranda ol, biz de hep izleyelim seni İlker'cim Kaleli.

Sevgiler.