Karanlıklardan içim darlandı. İstiyorum ki artık Ömer’in karanlık dünyasına Defne güneş gibi doğsun. Ömer’in o salondaki hali neydi öyle? Kendinden geçmiş gibi sanki içinde başka biri var, mutlu Ömer ise bambaşka biri. Defne de haliyle korktu. Sevdiği insanın ciddi bir problemi var. Paylaşmıyor da. Ne yapacağını bilemez halde Defne. Merakla acizlik arasında sıkışıp kaldı. Ömer adına korkuyor ve endişeleniyor.

Ömer’i şu hayatta bir ustası bir de Defne’si çok iyi tanıyor. Herkesi kandırabileceğin bahaneler onlara işlemez. Yüzünden, kaçırdığın gözlerinden anlar onlar. Biri seni büyüten çocukluğunu bilen insan, öbürü ruh eşin. Sonradan olayı hafiften fark eden can dostu Sinan’ı da unutmayayım tabii.

Ayrıca endişeleniyorum ben de Ömer için. Sağlığını da etkilemeye başladı bu durum. Defne ne kadar ondan kaçmaya çalıştığını sansa da, senden kaçmıyor Defne. Yüzleşmek istemediklerinden kaçıyor. Duvar yazısı da bam bam üstüne geliyor insanın. ‘’Sen misin ilacı? Aşk iyileştirir mi?’’ Cevap vereyim. Aşk iyileştirir.

Ömer, Defne’nin meraklarını gidermiyor. Konu hakkında hiç konuşmuyor, konuyu kapatıyor. Ama telefona niye cevap vermiyorsun be adam? Bu kız çıldırmasın da ne yapsın? Kim olsa sinirlenir. Başına bir şey mi geldi, fenalaştı mı diye merak ediyor insan. Defne’nin o çok korkmuş hali neydi öyle? Ömer de Defne’yi o halde görünce üzüldü. Başlarda merak etti diye sevinse de ciddiyeti sonradan kavradı. Kendisi pek durumunun ciddiyetini önemsemediği için. Defne’nin başına aynı şey gelse cidden Ömer cam kapı indirir.

Film günüymüş sanırım haberimiz yok. Yaşasın sağlıksız beslenen İplikçi diyorum. Birbirlerine patlamış mısır yediren çiftimizi seviyorum. Ayrıca Ömer Defne’ye pijama takımı mı aldı? Ben o sahneleri de izlemek istiyorum. Defne’nin o rahatsız pozisyonda Ömer’in göğsünde uyuması aşk değil de nedir? Burada ben yine duvar yazısına cevap vermek istiyorum. Aşk iyileştirir. İşte bu yüzden de yalnız kalma Ömercim. Kötü anlarında Defne seni sakinleştirir. Aşk iyileştirir. Ömer’in ani uyanmaları sonucu Defne’yi de uyku tutmadı. Göre göre çözüm bulamamak çok kötü. Eskiye dönersek evsiz kalan Defne’ye yardım eden Ömer vardı. Onun dışında Defne kiralık aşk oyununu söyleyemezken Defne’nin hallerini anlayamayan onun için de birliktelikleri için de endişelenen Ömer vardı. Durumlar farklı, duygular tanıdık.

Ömer de kâbus bozukluğu var. Ömer’in başına gelmeden önce bir tanıdığımda rast gelip araştırmıştım. İleri boyutları tedavi gerektiriyor. Uykuda sayıklamalar, bağırmaya dönüşebilir. En huzur bulduğumuz anlardan olan uykularımızda huzursuz yaşamak nasıl zor olsa gerek. “Sen misin ilacı?” diye soruyordu duvar. Evet, Defne ve sesi Ömer’e destek. Hatta ilaç oluyor. Elçin Sangu’dan ‘’Fark etmeden senin olmuşum.’’ dinlemek çok güzeldi. Zaten dizide çalan en sevdiği şarkıdır. Tabii ertesi gün Ömer’in şarkı hakkında bir yorum yapmaması, sanki gece çok güzel uyumuş gibi davranması sinir edici bir durum. Aslında uyanmalarının farkında bu durumu açısından iyi ancak inkâr etmesi durumun sürekliliğini kabullenmemesi olumsuz bir durum tedavi ve sağlığı için. Zaten gittikçe gözleri ile ilgili de sorun yaşıyor. Gözler psikolojik olarak görmek istemediklerini gördüğü zaman tepki verirler. Peki, Ömer ne yaşadı, ne gördü? Ayrıca Ömercim Defne’ye organik diye kahvaltı ettirmeye çalışıyorsun ama kızın ağız tadı yok ki.

Aşk iyileştirir diye boşuna demiyorum. Toplantıda en zor anında Defne elini tutunca enerji alan İplikçi’m seni sen yapan en önemli detaylardan biri Defne’dir. Gözlerinizle konuşmanız, Ömer’in gözleriyle teşekkür etmesini severim. Defne’yi de Londra’ya götürün Sinan bu arada.