''Çok kötü birgün geçirdim. Bunu sürekli deriz. Patronla yaşanan bir tartışma, mide ağrısı, trafik ... Çok kötü birşey olmazken, bunları ''çok kötü'' olarak nitelendiririz. Kafayı bunlara takarız işte. Kanal tedavisi, vergi denetimi, üzerimize kahve dökülmesi.

Gerçekten çok kötü birşey olduğunda inanmadığımız o Tanrı'ya, bunu alıp o küçük korkuları geri vermesi için yalvarırız. Şimdi mutfağı su basması, yabani otlar, sizi sinirden tir tir titreten o kavga gözünüze tuhaf gözükür oldu değil mi? Başımıza daha nelerin geleceğini bilsek acaba birşey değişir miydi? O zaman bunların hayatımızın en güzel anları olduğunu anlar mıydık?''