Bakın bu çok iyi... Harvey bu davada, Mike’ı kendisinin temsil etmesi gerektiğini düşünüyor. Mike ise, kendi kendini temsil etmesi gerektiğini. Bu konuda büyük kavga ediyorlar ve sonunda ‘pekala, demek yapabileceğini düşünüyorsun’ diyerek konuyu evvelce de benzerlerini izlediğimiz şirket içinde düzenlenen göstermelik bir mahkemeye taşıyorlar. Birbirlerine karşı yani... Tabii ki bu esnada bütün şirkete açık edilen bir takım çok da hoş olmayan detaylarla işler biraz daha sarpa sarıyor...

 

“Ben Mike’ı işe almadan hemen önce Harvey’e ne olduğunu görmek istiyorum... Neden ona işi hemen oracıkta o şekilde veriyor? Onda kendi geçmişini gördüğünü biliyorum -Mike’ın tanıştığı en parlak zekalardan biri olduğunu düşünüyor- ama yine de ona böylesine ani bir kararı aldırtacak kadar çığırından çıkaranın ne olduğunu görmek bence çok enteresan olur.”

 

Final bölümünde büyük, çok büyük bir olay var. İlk okuduğumda iyi olduğunu düşündüm – yani çok iyi yazıldığını – ama ardından da bizim ev halkıyla konuştuktan sonra – ağırlıklı kadınlar – ‘Evet, böyle olmalı! Neden böyle değil ki!?” dedim kendi kendime, çok iyi noktalar dile getirmişlerdi. Sonra Aaron’a gittim ve “Bunu şu şekilde yapmayı düşündün mü? Belki bunu tekrar düşünmeliyiz” dedim.

 

Hayranlarımı seviyorum, ve insanların bu diziyi sevmelerini de seviyorum. Ve dürüst olacağım, ünün insan üzerinde epey manyak bir etkisinin olduğu doğru. Ve son 5 yılda, hayatımın değiştiği de. Bana birisi zamanında ‘Sen (gerçekte olduğundan) daha az Harvey olduğunu zannediyorsun” demişti bana. Sonra bunu düşünmeye başladım. Zaman zaman hayranlarla günlük hayatta karşılaştığımda -mesela yolda yürürken, köpeğimi dolaştırırken, veya kızımı okula götürürken- içimden bir parça Harvey’nin dışarı çıktığını fark ediyorum. O yüzden eğer bir gün size karşı da biraz sert durduğumu görürseniz özür dilerim, ama işte o an Harvey’nin çıktığı an.

 

“Harvey her zaman işi kapatmaya odaklanıyor, işin özel hayatındaki herhangi bir şeyden her zaman daha önemli olduğunu düşünüyor. Bense kızımın bale resitalini kaçırmamayı bir iş anlaşmasını kapatmaya bin kez tercih ederim.”

 

“Derek (Jeter) harika olurdu. Reggie Jackson’un bizim koridorlardan yürüdüğünü görmeye bayılırdım, ve birkaç atletin daha...O dünyaya sıçramak her zaman çok eğlenceli. (Michael) Jordan’ın gelip bir sahnede yer almasını görmek çok isterdim mesela.”

 

Charlton Heston babamla birkaç oyunda ve bir filmde birlikte çalışıyor... babamda sürekli bir atılganlık ve açgözlülük... Heston da sonunda babama çıkışıyor: ‘Steven, doğru dürüst ayağa kalk, ve kahrolası repliğini söyle.”


Kaynak: USA Network
Çeviri: Elif Öney