Yokluğun ve zaman zaman hiçliğin içinde bile aile olmayı başarabilmiş bir evde büyümüş. Ayşe'nin hayat felsefesi de bu zamanlara atıf niteliğinde: Paylaşacak bir şeyin yoksa her zaman rahat edersin ama varsa da paylaşacaksın. Annesini 2 yaşındayken kaybetmiş, biraz büyüyünce de babasını. Bir süre anneannesiyle yaşadıktan sonra onu da kaybedince tek başına hayat mücadelesine başlamış güçlü bir kız. İstanbul'da baristalık, köpek gezdirme gibi birkaç işte çalışıyor. En büyük hayallerinden birisi de günün birinde kendi kafesini açmak.