Bizum Hoca, eğitimini tamamlamamış olmasına rağmen kendini yetiştirmiş bir Karadenizlidir. Din alimliği üzerine bildiği her şeyi İslam aydını olan babası Ahmet Fevzi Hoca'dan öğrenmiştir. Eşi Makbule'yi kaybettikten sonra hayatına kimseyi sokmayan Bizum Hoca, yaşadığı yerde herkesin akıl danıştığı bir insandır. Şen şakrak ve esprili birisi olarak bilinen hoca, bir yandan da İslam dininin maneviyatına odaklanmaktadır. Cemaatine dinde iyi ahlaklı ve vicdan sahibi bir insan olmanın en az ibadet etmek kadar önemli olduğunu ve evrensel bir değer olduğunu öğütler. Ancak cemaatin içinde Bizum Hoca'nın bu söylediklerine katılmayanlar da vardır. 

Bizum Hoca'nın imamlığı sona erip de Ekrem Hoca'nın imamlığı başlayınca alıştıkları düzene kavuştuğunu hisseden cemaat rahat bir nefes alır. Çünkü Bizum Hoca'nın insanca yaşamak için verdiği toplumsal mücadele ve ezber bozan sözleri onlara korkutucu gelmektedir. Bir yandan yöreye kurulacak olan HES inşaatına karşı çıkan Bizum Hoca, savunduğu düşünce nedeniyle, dini kendinden farklı algılayan Ekrem Hoca'yla bu zeminde de çatışmaktadır...Yemyeşil ve saf Karadeniz coğrafyası gibi bir karakteri olan Bizum Hoca, sözlerine saygı duyulan, çevresinde herkesin sevdiği bir adamdır. Doğaya büyük bir sevgi ve hayranlık besleyen ve hoca, aynı zamanda sözlerini çeşitli dini vecizlerle de süsleyen tipik bir Karadenizli'dir.